Okres przekwitania a życie seksualne

W zespole klimakterycznym występują różnorodne dolegliwości: uderzenia krwi do głowy, bezsenność, chwiejność nastrojów, depresja, wzmożona potliwość, zlewne poty występujące głównie w nocy i wiele innych objawów zaburzających normalne dotychczasowe funkcjonowanie kobiety.

Przebieg przekwitania zależy m.in. od stanu zdrowia, wpływu wielu czynników, np. palenie papierosów (to najlepszy czas, żeby kobietę namówić do rzucenia palenia), zażywanie antykoncepcji hormonalnej, prowadzenie tzw. prozdrowotnego trybu życia (uprawianie sportu, zdrowy sposób odżywiania).

Wpływ menopauzy na kobietę

W życiu seksualnym i partnerskim okres okołomenpoauzalny bardzo często wiąże się z różnymi problemami: mogą rodzić się konflikty wynikające ze zmiennych nastrojów kobiety, jej zazdrości o partnera a także obwinianie go o własne niepowodzenia w przeszłości, o przez niego niezrealizowane własne plany np. zawodowe itd. Tworzy to niekorzystny klimat dla podtrzymania harmonii w związku.

U kobiety często spada libido (czyli ochota na seks), pojawia się dyspareunia (bolesne stosunki). Konflikty między partnerami mogą pogłębiać się w wyniku zniecierpliwienia okazywanego przez zmęczonego huśtawką nastrojów partnerki, a także scen zazdrości urządzanych przez żonę czy wracania do przeszłości i wypominania błędów w postępowaniu męża w przeszłości.

W życiu seksualnym okres ten z jednej strony wiąże się z wymienionymi zaburzeniami, a z drugiej z poczuciem zagrożenia w roli kobiecej.

Dla wielu kobiet fakt ustania miesiączkowania kojarzy się z faktem końca atrakcyjności seksualnej i kobiecej. Zdarza się jednak, że u niektórych pań w tym wieku wzrasta libido, rośnie częstotliwość kontaktów seksualnych oraz wymagania wobec partnera. Spowodowane może być to przemianami hormonalnymi ,ale również psychicznymi.

Klimakterium jest dla związku partnerskiego próbą jego więzi uczuciowej, przyjaźni między partnerami. Bardzo istotna jest tu rola partnera. Może on złagodzić kryzys, poprawić samoocenę kobiecą, wzmocnić jej poczucie wartości, jeżeli potraktuje on ten okres jako przemijający i okaże niezbędną tu cierpliwość.

Kiedyś okres przekwitania kojarzył się z utratą zdolności płodzenia i rodzenia  dzieci. Aktualnie należałoby zmienić tę nazwę, gdyż nie odpowiada już rzeczywistości. W życiu wielu kobiet okres ten oznacza jedynie zanik płodności, zmiany w układzie hormonalnym, natomiast atrakcyjność kobieca, jak i zdolność do przeżyć i reakcji seksualnych nie ulegają zmianie. Często ustanie miesiączkowania może nawet wpłynąć korzystnie, likwidując lęk przed ciążą.

1. Warto w tym okresie być pod stałą opieką swojego ginekologa, który po uwzględnieniu  wskazań, zleci Hormonalną Terapię Zastępczą, uzupełniając niedobory hormonów.
2. Pomocne bywa też stosowanie środków nawilżających śluzówki, np. K-Y żel lub Feminum, co poprawi komfort współżycia.
3. Dodatkową zaletą pozostawania pod kontrolą lekarską jest pilnowanie badań  kontrolnych (usg, mammografia i innych).

Przekwitanie nie musi więc być aż tak przykrym okresem, pod warunkiem rozumienia jego istoty i czynnym przeciwdziałaniem jego niekorzystnemu wpływowi.