Wykorzystanie specjalnych narzędzi do poprawy życia seksualnego

W miarę postępu techniki wprowadza się w tym zakresie nowe udoskonalenia i w sexshopach można zobaczyć najwymyślniejsze cacka z własnym napędem. W niektórych krajach europejskich produkcja wspomnianych urządzeń ma skalę masową i konkurencja mobilizuje do coraz bardziej skomplikowanych wynalazków. Do ich reklamy zatrudnia się różnych specjalistów, którzy "naukowo" dowodzą wyższości sztucznej stymulacji seksualnej nad naturalną itp.

Badania socjoseksuologiczne wskazują jednak, że ta forma samozaspokajania się ma nadal (na szczęście) charakter marginesowy, chociaż w ciągu ostatnich lat w niektórych krajach Zachodu kilkakrotnie wzrosła procentowość tej formy współżycia. W swojej pracy zawodowej, w poradnictwie seksuologicznym często jestem pytana, czy używanie narzędzi ma patologiczny czy prawidłowy charakter, czy w przyszłości może nastąpić umasowienie tych praktyk, co jest ich przyczyną?

Jakie są najczęstsze motywy stosowania sztucznej stymulacji?

1. Trudności w osiąganiu harmonii współżycia, w dostosowaniu swych potrzeb seksualnych i potrzeb.
2. Samozaspokajanie się jako forma zastępcza, zamiast współżycia,jako jedyna forma zaspokajania potrzeb seksualnych.
3. Uleganie modzie, nowości, konformizmowi.
4. Trudności w nawiązywaniu związków heteroseksualnych, przewaga tendencji "od" ludzi - wówczas człowiek kieruje się ku sobie i dąży do samowystarczalności.
5. Przewaga negatywnych postaw wobec płci odmiennej; wówczas (przy braku tendencji homoseksualnych) rozwija się potrzeba samo­wystarczalności, niezależności.
6. Powstanie uwarunkowań odruchowych, imprinting seksualny - jeżeli nawet przypadkowe doświadczenie ze sztuczną stymulacją wyzwoli intensywne doznania seksualne, których dotąd nie było
7. Potrzeba wyrafinowania seksualnego...

Jak więc wynika z tego opisu, motywy bywają bardzo różne: od biologicznych uwarunkowań do mechanizmów społecznych. Zdecydowanie dominują dwa motywy: samozaspokajanie się zamiast współżycia i uwarunkowania fizjologiczne, ponieważ sztuczna stymulacja dostarcza intensywniejszych. bodźców erotycznych, konkurencyjnych niekiedy wobec typowej, heteroseksualnej stymulacji.

Następstwa tej formy zaspokajania potrzeb seksualnych są różne:

• Rozwinięcie się uwarunkowania fizjologicznego bardziej ekscytującego od heteroseksualnej.
• Technicyzacja współżycia (w sensie dosłownym) i pozbawienie go charakteru więziotwórczego, poczucia wspólnoty.
• Przewaga postawy "od" nad "do" partnera.
• Koncentracja na przyjemnościowo-orgazmowym sensie seksualizmu i stopniowa utrata jego sensu partnerskiego.
• Oddzielenie seksu od miłości.

Często pada pytanie, "czy na dłuższą metę takie metody nie wpłyną na fizyczną, a potem duchową niezależność" od partnera. Rodzący się niepokój jest więc sygnałem ostrzegawczym, że ewolucja związku rozwija się w niepożądanym kierunku.

Jak dotąd w gabinetach seksuologicznych niewielu jest tego typu pacjentów chciaż obserwuje się większą liczbę osób szukających pomocy, co z jednej strony wynika z małego upowszechnienia się tego typu sztucznej stymulacji, z drugiej - z braku poczucia niepokoju i zagrożenia. U tych, którzy proszą o poradę, podając jako motyw stosowania sztucznej stymulacji większą intensywność doznań erotycznych, konieczne, jest przeanalizowanie życia seksualnego od jego pierwszych uwarunkowań, więzi uczuciowej i seksualnej z partnerem oraz dokładnego przebieg. Jak dotąd, w większości przypadków udaje się zmienić uwarunkowanie przez zmianę charakteru współżycia i postaw wobec seksu, partnera i własnej w nim roli.

U wielu osób, które cel i sens współżycia seksualnego łączą z doznawaniem przyjemności, intensywnością doznań erotycznych, po pewnym czasie powstaje uczucie niedosytu i potrzeba więziotwórczej relacji, co jest przecież wyrazem natury współżycia, potrzeby miłości. Sztuczna stymulacja seksualna jest przeszkodą w realizacji tego celu.